پالس اکسیمتر یک دستگاه کوچک الکترونیکی است که از طریق روش های غیر تهاجمی و اتصال به انگشتان دست یا پا، ضربان قلب و میزان اشباع اکسیژن خون را اندازه گیری کرده و با درصد نشان می دهد. در صورتی که اندازهی این موارد در محدودهی نرمال 95 تا 97 درصد نباشد، آلارم برخی از پالس اکسی مترها به صدا در آمده و کادر درمان را خبر می کند. استفاده از این دستگاه در بیشتر بخش های بیمارستان مثل بخش مراقبت های ویژه، اتاق عمل، اورژانس و اتاق ریکاوری ضروری است زیرا وجود آن به افزایش کیفیت خدمات درمانی کمک می کند.
هدف اصلی این دستگاه، بررسی نحوه ی اکسیژن رسانی از قلب به دیگر اعضای بدن و نظارت بر سطح اکسیژن بدن بیمار است که در برخی از بیماری ها مثل ذات الریه، کووید-19 و انواع بیماری های تنفسی ضروری است. این دستگاه با ارزیابی اثرات دارو ها، شرایط بیمار، کارکرد ونتیلاتور و بررسی سطح اکسیژن خون بیمار، به کادر درمان کمک کرده و از تجهیزات ضروری بخش مراقبت های ویژه محسوب می شود. پالس اکسی متر با عبور اشعه های نور از خون و بررسی تغییرات جذب نور، میزان اکسیژن را اندازه می گیرد. این روش که روشی غیر تهاجمی و بدون درد است درصد خطای بسیار پایینی دارد.